çaşbaş

sif. və zərf Qarışıq, qatqarışıq, dolaşıq, çaş, çaşqın, çaşmış. <Şeyda:> Fikrim elə çaşbaşdır ki, Telli xala, avtobusları dəyişik salıb, sizin Göytəpə əvəzinə gedib çıxmışam Qaratəpəyə. Ə. M.. Çaşbaş qalmaq – nə edəcəyini bilməmək, qəti bir fikrə gələ bilməmək, fikri qarışmaq, çaş qalmaq, çaşbaş olmaq. <Rəşid:> Mən çaşbaş qalıb, Nailənin geniş açılmış gözlərinə, qanı qaçmış zərif dodaqlarına baxdım və küçəyə yüyürdüm. İ. Hüseynov. Çaşbaş qoymaq – fikrini qarışdırmaq, çaş qoymaq, çaşdırmaq, qəti bir fikrə gəlməyə qoymamaq. Arvad bir az da cinləndi: – Ay qızım, bu də təzə qaydalar, təzə haqq-hesablar deyil ki, məni çaşbaş qoyasınız. M. C.. Çaşbaş olmaq – bax çaşbaş qalmaq. <Axund:> Özgə molla olsaydı, çoxdan çaşbaş olmuşdu. B. T.. Çaşbaş salmaq – bir-birinə qarışdırmaq, bir-birindən ayırd edə bilməmək, çaş salmaq. Kənd arasında dolaşan söhbət çoxlarını çaşbaş salmışdı. İ. Ş.. Yoxsa yenə nömrələri çaşbaş saldın? – deyə Validə gülə-gülə soruşdu. H. Seyidbəyli.